παγχρονία

η

γλωσσ. όρος που αναφέρεται στη συνδυαστική, διαχρονική και συγχρονική θεώρηση τής γλώσσας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. panchronie (< παγχρόνιος)].